wyzwania!

Wyzwania, czasami stawia się przede mną wyzwania, które w pierwszej chwili wydają się nie do zrealizowania. Jednak... ja lubię wyzwania :))))

"co? ja nie zrobię?" ;-)

więc robiłam (i dalej mam zamiar)

przykłady owych tworów:

BULDOG ANGIELSKI

(dla wielkiej miłośniczki tychże)

Nawet nieco przypomina buldoga, mimo wachlarzowatych uszu ;-)

SMOK

(broszka)

SPINKI DO MANKIETÓW

(jak się później okazało odważnych Panów jest więcej)

MĘSKA BRANSOLETKA

(jak tu zrobić bransoletkę dla mężczyzny? Aby nie była banalna, zbyt kobieca... chyba się udało ;-) )

ps. męska to da czarna :)

ZAKŁADKI DO KSIĄŻEK - PINGWIN (tak, to jest pingwin) i SOWA

Przyznaję, pingwin na początku przypominał "krecika" ;-)

Niestety okazało się, że są wyzwania, które mnie przerastają. Poległam na BARANIE :( Próbowałam wielu wariantów, lecz baran nie przypominał barana. 

Jednak muszę przyznać, że się nie poddaję, ten baran mnie prześladuje (jakkolwiek to brzmi) :)))

Wyzwania są ważne. Dzięki nim się rozwijamy. Dzięki nim przekraczamy kolejne granice. Mam nadzieję, że nie zabraknie mi wielu wyzwań :))))

"to coś do butonierki" :)

postawiono przede mną kolejne wyzwanie...

Zrób proszę "to coś do butonierki". 

Tia, galop myśli i próba ich okiełznania. Nie jedno wyzwanie już przede mną stawiano, lecz "to coś do butonierki" mnie powaliło. 

Po pierwsze - pomysł wziął się od spinek do mankietów "dla odważnego mężczyzny" (zdjęcie spinek). Spinko podobno robią furorę, mężczyzna ów odważny nosi je z dumą. Genialnie! Duma ma rośnie. Więc naturalną wręcz kontynuacją (przynajmniej w mniemaniu zamawiającej) jest "to coś do butonierki". 

Po drugie - powstało pytanie: jak wygląda to coś do butonierki? No cóż, niewiele się zastanawiając ubzdurałam sobie co to jest, wyobraziłam, wzięłam się za pracę, nawet przemyślałam jak "to coś" umieszczać w kieszonce... no właśnie... "w kieszonce"! Ta chwila - gdy po trudach tworzenia nagle doznajesz olśnienia... że to co właśnie zrobiłaś nie jest "tym czymś do butonierki" ... bezcenna ;)))))) 

Olśnienie naprawdę przyszło w chwili, gdy skończyłam ową rzecz. No więc po cóż są internety, uświadomiły mnie one dopiero teraz, że:

1. to co ja stworzyłam (zgrabne i ładne wyszło, nie zaprzeczam) jest - dawną poszetką do brustaszy, czyli chusteczką wkładaną do niewielkiej kieszonki w męskiej marynarce.

2. "to coś do butonierki" to zazwyczaj się kwiatek wpinany nieco poniżej owej butonierki czyli niewielkiego rozcięcia w klapie marynarki. 

Powstało więc pytanie - przyznać się, że "dałam ciała"? Otóż, przyznałam. Dorobiłam "kwiatek do butonierki", a zamawiająca była zachwycona i jednym i drugim ;-)

Wniosek - warto czasami błądzić, a nawet daleko zabłądzić, można nauczyć się czegoś nowego, zdobyć nowe doświadczenia, o których wcześniej nawet byśmy nie pomyśleli. Mam nadzieję, że ów "odważny mężczyzna" będzie z dumą nosił zarówno butonierkę, jak i poszetkę :)))

Koralikowanie

wyzwanie podjęte! 

walka rozpoczęta!

tak, już od jakiegoś czasu próbuję pokonać potwora! ;-) A jest nim... malutki koralik, a raczej ich całe grono. 

KORALIKOWANIE! To jest hasło, które od dawna spędza mi sen z powiek ;-) 

Z samymi koralikami mam od dawna do czynienia, nie straszne mi małe półmilimetrowe potworki, tudzież innej wielkości i maści koralki (które uwielbia zresztą mój kot), lecz łączenie tychże w sznureczki, kształty, kwiatki, i inne... po prostu mi nie wychodzi. Nie wiem jak trzymać nitkę, koraliki mi się plączą, wszystko mi się zwija, nie widzę początku, ani końca pracy, suma summarum: wychodzi potworek, który pruję po raz kolejny. Odkładam na jakiś czas, po czym znowu powracam do potwora i z nową siłą i zawziętością, uzbrojona w wydawałoby się anielską cierpliwość (tym razem się uda!). I znowu nic. I tak już kilka razy. 

Lecz dnia pewnego znalazłam kolejny tutorial, dzięki któremu, nie wiem dlaczego, zrobiłam pierwszy prosty kawałek. No i załapałam chyba. Coś się przełamało.

Kolejnym krokiem było: narysowanie swojego wzoru (nie mając bladego pojęcia jak się rysuje wzór, ile powinien mieć kratek, jak go później odczytywać itd.)... 

i do dzieła!

Okazało się jednak, że wzór wzorem, a koraliki i tak szły swoim torem. Poddałam się, wzór odłożyłam, ale dziergałam dalej....

A efekt? Oto on...

I jaki efekt? Jak na pierwszy raz chyba może być ;-)

#koralikowanie #peyote #miyuki #beading

czas na update ;-)

Czas zmian, czas być może powrotów, na pewno czas prób. Czasami tak bywa.

 Poczułam jednak, że się rozwijam, że się zmieniam, że dojrzewam ;-) Na pewno w pewien sposób się udoskonalam, choćby w moich "robótkach". 

Udoskonalam technikę, udoskonalam wykończenie, dobieram coraz bardziej szlachetne materiały i dbam o ich większą wartość (nie tylko pieniężną). 

Zaczynam czuć, że mam coś do powiedzenia. A utwierdzają mnie w tym ludzie, znani mi, nie znani, którzy choćby na fp (https://www.facebook.com/Harumi.art/) doceniają moje wyroby. 

To dla mnie wiele znaczy.  

Mam coraz więcej do powiedzenia, a nie tylko do pokazania... stąd podjęcie decyzji o kontynuowaniu bloga. 

na zachętę - małe podsumowanie tego co się ostatnio działo...

https://www.youtube.com/watch?v=VBUtRT69Zd4&utm_source=notification&utm_medium=email&utm_content=consumer&utm_campaign=NOT-VID-EXP-888-YouTube_R

Wszelkie komentarze, uwagi ... mile widziane :)

polecam również:

www.facebook.com/Harumi.art

#powrót #udoskonalanie #sutaszinietylko